ADHD to jedno z najczęściej występujących zaburzeń neurorozwojowych u dzieci – i jednocześnie jedno z najbardziej niezrozumianych.

Wielu rodziców trafia do gabinetu z poczuciem zmęczenia, bezradności i pytaniami:

„Czy moje dziecko robi to specjalnie?”, „Dlaczego nie potrafi się skupić?”, „Czy to moja wina?”.

 

🔎  Czym tak naprawdę jest ADHD?

 

ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) jest zaburzeniem neurobiologicznym, a nie wychowawczym. Oznacza to, że dziecko nie „wybiera”, żeby się rozpraszać, wiercić czy impulsywnie reagować — jego mózg działa szybciej, intensywniej i inaczej przetwarza bodźce.

 

Najczęściej obserwujemy trzy grupy objawów:

 

🔹 Trudności z koncentracją

Dziecko zaczyna zadanie, ale szybko się odwraca; coś je zaciekawi i gubi wątek. Czasem słyszy, że „nie słucha”, a w rzeczywistości jego uwaga przerzuciła się na inny bodziec, zanim zdążyło to zatrzymać.

 

🔹 Nadmierna aktywność ruchowa

Ciągłe wiercenie się, skakanie, bieganie, „działanie jak na napędzie”, problem z usiedzeniem w miejscu. To nie brak chęci, a sposób regulowania napięcia.

 

🔹 Impulsywność

Dziecko działa zanim pomyśli: odpowiada zanim ktoś skończy mówić, wyrywa się, przerywa, podejmuje decyzje pod wpływem chwili.

 

To, co dla dorosłego jest „zachowaniem”, dla dziecka jest strategią radzenia sobie.

 

🧠 Skąd bierze się ADHD?

 

✔ Genetyczne

ADHD może występować w rodzinach — i nie jest wynikiem złego wychowania.

 

✔ Środowiskowe

Czynniki ciążowe, stres, toksyny, dieta, wcześniactwo mogą zwiększać ryzyko.

 

Ale jedno jest pewne: to nie wina rodzica ani dziecka.

 

🩺 Diagnoza ADHD – jak wygląda naprawdę?

 

Rodzice często obawiają się diagnozy, bo kojarzy im się ze „stemplowaniem” dziecka. Tymczasem jest dokładnie odwrotnie — diagnoza daje ulgę, zrozumienie i kierunek działania.

 

Proces przebiega w kilku etapach:

 

1️⃣ Zebranie dokładnego wywiadu

Specjalista pyta o rozwój, zachowanie, emocje, funkcjonowanie w domu i szkole.

 

2️⃣ Obserwacja

W naturalnych sytuacjach, w różnym otoczeniu — nie tylko w gabinecie.

 

3️⃣ Ocena według klasyfikacji (DSM, ICD)

Dziecko musi spełnić określone kryteria.

 

4️⃣ Narzędzia diagnostyczne

Skale, testy, kwestionariusze — aby diagnoza była rzetelna.

 

5️⃣ Wykluczenie innych przyczyn

Dysleksja, zaburzenia emocjonalne, problemy słuchu i wzroku — to bardzo ważne.

 

To proces, który daje jasność i pozwala dobrać najlepszą formę wsparcia.

 

🚀 Co dalej? – Jak wspierać dziecko po diagnozie ADHD

 

Nie ma jednego ADHD – są dzieci z ADHD, każde inne, każde wyjątkowe. Dlatego wsparcie musi być indywidualne. Najważniejsze zasady: 

 

🔸 Struktura i przewidywalność

Stały rytm dnia, jasne reguły, powtarzalność. Dzieci z ADHD czują się w tym bezpiecznie i pewniej.

 

🔸 Techniki zarządzania uwagą

Listy zadań, podział zadań na mniejsze kroki, timer, kolory, plan dnia.

 

🔸 Trening umiejętności

Regulacja emocji, przerwy sensoryczne, praca z impulsywnością.

 

🔸 Terapia behawioralna

Budowanie nowych nawyków, wspieranie samokontroli, praca na mocnych stronach.

 

🔸 Praca ze szkołą

– dodatkowy czas na sprawdziany

– siedzenie w miejscu z mniejszą ilością bodźców

– krótkie przerwy

– jasne instrukcje

– plan pracy na tablicy

 

🔸 Wsparcie rodziców

Warsztaty, konsultacje, grupy wsparcia — bo rodzic dziecka z ADHD naprawdę nie powinien być sam.

 

💛 Najważniejsze: ADHD nie definiuje dziecka

 

„Każde dziecko jest wyjątkowe, a diagnoza nie określa jego wartości.”

 

Dziecko z ADHD może:

✔ rozwijać się pięknie,

✔ odnosić sukcesy,

✔ być kreatywne, empatyczne, błyskotliwe, oryginalne,

✔ i prowadzić szczęśliwe życie.

 

Znasz je najlepiej. Twoje wsparcie jest dla niego podstawą rozwoju.